معنای اسمیمعنای اسمی، معنای دارای استقلال ذاتی می باشد. ۱ - تعریفمعنای اسمی، مقابل معنای حرفی بوده و عبارت است از هر معنایی که برای افاده معنا استقلال ذاتی داشته و برای این منظور، تابع معنای دیگری نیست، مانند: معنای ابتدائیت که از کلمه «الابتدا» به دست می‌آید؛ به خلاف ابتدائیتی که مدلول حرف «مِن» است و تا معنای دیگری به آن ضمیمه نشود فهیمده نمی‌شود؛ ۱.۱ - مثالبرای مثال؛ اگر گفته شود: «سرت من البصرة»، «مِن» به کمک مفهوم «سیر» و «بصره» نشان می‌دهد که آغاز سیر از بصره بوده است. ۲ - اطلاق معنای اسمینکته اول: معنای اسمی به هر معنای مستقلی اطلاق می‌شود و شامل معنای اسم و فعل مقابل جمله فعلی، هر دو، می‌شود؛ به خلاف مدلول حروف و هیئت‌ها که معنای حرفی‌اند. ۳ - تفاوت معنای اسمی و حرفینکته دوم: تفاوت معنای اسمی و حرفی، همان استقلال در معنای اسمی و تبعیت در معنای حرفی است. [۳]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۳۴۹.
[۶]
کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۶.
۴ - عناوین مرتبطمعنای حرفی. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۵، برگرفته از مقاله «معنای اسمی». رده‌های این صفحه : معانی الفاظ
|